Od Rose Do Mivany „Opieka nad źrebakiem"

 Spacerowałam wzdłuż jeziora Chirgis przyglądając się horyzontowi. Szłam dosyć powoli a, przynajmniej jak dla mnie wolno bo, jak to jest już w mojej naturze stępowałam dosyć szybko, może nawet z prędkością jak w kłusie. Zatrzymałam się i wbiłam wzrok w zachodzące słońce od którego niebo robiło się różowo-pomarańczowe. Wiatr plątał się w mojej grzywie. Przyjemnie było tak stać. W pewnej chwili skierowałam pysk w stronę innych koni. Reszta członków stada pasła się. Szczególnie moją uwagę przyciągneła jeleniowata klacz obserwująca karego źrebaczka ganiającego ptaki. Maluch wesoło brykał i galopował w stronę ptaków płosząc je przy tym. Spłoszone małe istoty odlatywały tylko kawałek po czym znowu wystraszone przez tego samego konia. Po dłużej chwili obserwacji źrebaka i klaczy pokłusowałam w stronę reszty koni. Podeszłam nieco bliżej wcześniejszego celu mojego wzroku, lecz nie na tyle żeby klacz mnie zauważyła. Skubałam trawę wraz z jeleniowatą przyglądając się małemu źrebakowi. W końcu klacz sama do mnie podeszła.
- Cześć jestem Mivana, a ty? - spytała. Ja automatycznie podniosłam łen żując jeszcze trawę.
- Witaj, ja jestem Rose. - odpowiedziałam próbując się uśmiechnąć jednak, mięśnie mojego pyska niezaspecjalnie się do tego rwały. Nastąpiła chwila ciszy. Klacz spojrzała na karego źrebaka który zauważył naszą rozmowę.
- Muszę wracać do opieki nad nim, to pa. - dodała kierując łeb w stronę malucha podchodzącego w naszą stronę.
- Pa. - odpowiedziałam sięgając po soczystą trawę.
<Mivana?>