Od Halta do Shiregt'a ,,Zasady i uczucia"

Od razu opanowałem wyraz swojego pyska. Teraz nie wyrażał on żadnych emocji, które wcześniej zdradziły moje oczy. Popatrzyłem ogierowi prosto w oczy, bez cienia strachu. Nie zaznałem w nich kpiny, więc potraktowałem to jako poważną prośbę.
-Shiregt’cie. - zacząłem - Zapewne wiesz, że z oddaniem będę służył klanowi moimi umiejętnościami, oraz doświadczeniem. Jednak chcę, abyś wiedział również, że ta prośba jest dla mnie niemałym zaskoczeniem. Kłóci się ona z moimi zasadami. Z pokorą wykonałnym te zadanie, gdybym nie miał odrobiny serca, czy raczej tego, co mi z niego zostało. Pomyśl, proszę, jak będzie czuć się źrebię? Kiedy wyjawiać mu prawdę, że jego matka jest morderczynią? Jak wyjaśnisz mu brak ojca? Nie jestem gotowy na potomstwo, tym bardziej, jak miałbym kłamać maleństwu w oczy, a nie zostawiłbym go pod opieką Khairtai. Wiedz, że poszedłbym za Tobą w ogień, oddał życie aby Cię uchronić, jednak dziś prosisz mnie o zbyt wiele. - skończyłem monolog, i ze spokojem wpatrywałem się w mojego towarzysza, oczekując odpowiedzi. Kątem oka ujrzałem zbliżającego się węża, o niewielkich rozmiarach. Wyłonił się spod rośliny, którą skubał Shiregt. Niby od niechcenia przygniotłem gotujące się do ataku zwierzę, nie patrząc w jego stronę.
-Przepraszam, jeśli cię zawiodłem. - rzekłem do alfy.
<Shi? :*>