Od Mondream do Arrow'a ,,Dzieci tak szybko rosną"

Dziś Zee w końcu urósł. Był nastoletnim koniem. Już nie tulił się do mnie i nie płakał, a przede wszystkim nie pił mleka. Teraz biegał z Arrowem, który jak zawsze się wywracał. Zee mu pomagał. Podstawiał mu pysk pod brzuch i pomału podnosił do góry. Arrow też pomału wstawał, po czym biegali dalej. Zee polubił tą zabawę. Trochę później Zee pożegnał się z Arrowem, po czym podbiegł do mnie.
- Przyszedłem się tylko p... - zaczął, ale ja z niepokojem mu przerwałam.
- Przytulić? - spytałam.
- Mamo, ja nie jestem już dzieckiem! - krzyknął - przyszedłem się pożegnać... - powiedział. Ja posmutniałam.
- No dobrze... - powiedziałam.
- Pa! Nie bój się, mamo. Zobaczymy się niebawem! - powiedział Zee, po czym odwrócił się i poszedł sobie kłusem od miejsca, gdzie leżałam.
- Jak te dzieci szybko rosną. Nim się obejrzysz, one cię pozostawią... - westchnęłam. Wstałam, ponieważ zgłodniałam. Poszłam do lasu. Znalazłam tam Zee i Arrowa jedzących trawę.
- To ma całkiem inny smak niż mleko! - krzyknął do Arrowa.
- Przez to, że musiałeś chodzić za mamą, ominęło cię to. To przez nią! - krzyknął Arrow. Uśmiechną się do Zee.
- Masz rację. - powiedział do Arrowa Zee. Serce mi wtedy pękło. Odeszłam stamtąd, po czym zaczęłam skubać trawę jakby nigdy nic. Nagle usłyszałam jednak coś innego...
- Lecz z moją mamą czułem się bezpieczniej. Trochę mi jej żal, oraz że jej nie przytuliłem, kiedy chciała. Możemy się już nie spotkać, albo nawet i nie pamiętać - powiedział widocznie troszeczkę zdenerwowany na Arrowa Zee. Ulżyło mi. Podeszłam tam na niby zdziwiona, że tam są.
- O, witajcie! Przyszłam tu, bo byłam głodna. Co za niespodzianka! - powiedziałam do nich. Spojrzałam na Arrowa.
- No to czego nie jesteście na swoich miejscach do spania? - spytałam.
- Ale my jesteśmy za duzi, by spać już teraz, proszę klaczy. - powiedział grzecznie Arrow. Uśmiechnął się do swojego kolegi. Zee tylko przytaknął.
- Ach... Zapomniałam, że jesteście za duzi na spanie tak wcześnie. Tylko na siebie uważajcie! - powiedziałam, i odeszłam, po czym schowałam się do wcześniejszej kryjówki, by podsłuchać ich. Byłam zbyt schowana, by mnie znaleźli...
<Arrow?>